من عاشقم اما ....

اگر خدا بخواهد و اباعبدلله بطلبد،امسال با کاروان راهیان کربلا همراه خواهم شد.

روی کوله پشتی ام یک شال با طرح چفیه می اندازم که پایینش بافت پرچم فلسطین است.یک پرچم ایران هم آویزان می کنم از بالای کوله که بچه های گروه آینده مان،گم نشوند و برای اینکه خاص باشد پیشانی بند زرد یالثارات الحسین را به آن وصل می کنم.

امیدوارم همدیگر را ببینیم..

اگر لطف خدا شامل حالم شود و به عافیت و صحت برگردم،خاطرات سیر تا پیاز امسال را هم،همینجا می نویسم.

پ ن:خودتان را برای سفری پیش بینی نشده و وقایعی حیرت انگیز آماده کنید

صبر کنید و خصلت گذشت را حسابی تمرین کنید

از این بهشت،نهایت بهره را ببرید

همه عالم و آدم را در ثواب زیارت و پیاده روی شریک کنید.